Bijzonder kind

Een ieder die kinderen heeft vind waarschijnlijk dat hij of zij een bijzonder kind heeft, ook ik vond dat vandaag.
Onze kleine meid lag al 3 dagen met flinke koorts op de bank, nadat we gisteren een bezoekje aan onze huisarts brachten om te laten beoordelen of ze wel onder narcose kon gingen we wederom met het zoveelste kuurtje naar huis toe.
Longen vol slijm en weer een oorontsteking was haar conclusie.
Vanmorgen vroeg moesten we ons melden op de afdeling dagverpleging, omdat de ooronstekingen elke maand terug komen had de KNO arts 3 weken geleden al besloten om opnieuw ( de zesde keer) buisjes te plaatsen.
Vorig jaar in januari was dat de laatste keer geweest dus deze hadden het lang volgehouden.
Onze kleine meid keek er bijna naar uit om geholpen te worden, ze redeneerde heel slim dat als ze even ging slapen met het kapje dat je dan van je oorpijn af zou zijn.
Ook vertelde ze tegen iedereen die het maar wilde horen dat ze niet ging huilen want dat was voor baby's.
Zo gezegd zo gedaan, nadat we haar weer in pyama gehesen hadden kreeg ze haar armbandje.
Dit keer was het in tegenstelling tot vorig jaar geen drama om dat ding om haar pols te doen.
De slaapdokter kwam nog even bij haar kijken, omdat ze al een paar dagen ziek was wilde hij een nieuwe temperatuur weten.
38,4 was de conclusie, en even was er een twijffel of het allemaal wel door mocht gaan.
Na wat kleine controle's gaf hij gelukkig zijn toestemming dus mochten we even later met het super mooie rijdende bed naar de operatiekamer.
We moesten even wachten en toen mocht ze plaats nemen op de operatietafel, keurig kroop ze zelf naar het andere bed en ging rustig liggen om te wachten wat er komen ging.
De slaapdokter liet even het kapje zien, om het aansluitend op haar neus en mond te parkeren.
Geen angst in haar oogjes, maar een dapper meisje dat goed ging ademen om snel te kunnen slapen.
Zo mocht mama even later afscheid nemen om vervolgens een kleine 10 minuten later haar weer naast me te hebben liggen in de uitslaapkamer.
Ze sliep nog even heerlijk verder, en toen ze eenmaal wakker was sprong ze gelijk weer op haar benen.
Niet zo'n heel slim idee en maar goed dat mama er naast stond want anders had het nog wel een duikeling uit bed kunnen betekenen maar gelukkig mocht ze daarna gelijk weer terug naar zaal.
Babbels voor 10 en super trots dat ze niet gehuild had.
Toen oma tegen half 10 kwam om haar te halen wilde ze gelijk naar huis want ze had het wel gezien.
Ook wilde ze erg graag haar beloofde ballon uitzoeken, inmiddels hangt er een super grote sneeuwitje in de kamer te pronken.
Heel de dag was er weinig aan de hand, al liep tegen de avond de koorts weer flink op, vanavond toen ik haar naar bed bracht was ze weer bloedheet en had ze weer flink koorts.
Vermoeid ging ze liggen in haar bed, en nadat we samen het ik ga slapen hadden gezongen en God gedankt hadden voor de goedverlopen dag gingen haar oogjes langszaam dicht.
SLAAP LEKKER bijzonder kind, dat ben je voor mij om alles wat we samen al hebben doorstaan

XXX mama