Ons gezin

Ons gezin

zaterdag 22 juni 2013

Magere (T) hijn

Thijn wordt al jaren gevolgd voor zijn gewicht, als baby zijnde had hij spek genoeg.
De nutramigen zorgde voor heel wat spek op het kleine lijfje.
Na anderhalf jaar stopte het knaapje met eten en drinken, hij had er geen zin meer in.
Zijn groei stagneerde en langszaam vertrok het babyvet.
Thijn wilde geen eten en een strijd van jaren begon, daar zijn koemelkeiwit, kippeeiwit,pinda en noten allergie was het eten beperkt en wat hij wel mocht wilde hij niet eten.
Jaren hebben we in samenwerking met psychologen geprobeerd hem te laten eten met weinig resultaat.
Hij groeide zijn eigen lijntje, maar net voldoende.
Sinds 2 jaar zijn we gestopt met eettherapie we zouden wel zien.
Hij eet sindsdien redelijk goed, natuurlijk heeft hij nog wel eens geen zin en groente eten is iets wat hij bijna niet doet maar goed in vergelijking met wat het was.
Het eerste jaar groeide hij dan ook zowaar 2 kilo, trots dat hij was...........
In september vorig jaar boog in een keer het groeilijntje weer naar beneden en kwamen in de zone "ondergewicht" terecht.
Hij moest weer vaker gevolgd worden want dit was niet bedoeling, ik probeerde de bezoeken wat uit te stellen maar ik zag ook wel dat de groei niet terug kwam.
Afgelopen vrijdag kwamen we bij de kinderarts, hij op de weegschaal, 4 ons erbij sinds september 2012 nu een gewicht van 25 kilo en een paar ons.
Zijn lengte 142cm net onder het gemiddelde.
Daar kwam de kink dus door in de kabel want omdat zijn lengte inmiddels niet meer "te klein" iszijn gewicht ten opzichte van zijn lengte flink afgenomen.
Hij weegt dan wel niet minder dan vorig jaar maar hij is wel 10 cm de lucht ingegaan.

En nu, hij is in principe zo gezond als een vis, is niet meer ziek dan een gemiddeld kind en eet voor zijn doen goed.
Nu dan toch maar de dietiste mee laten kijken, misschien dat zij ons kan helpen om binnen de grenzen van zijn dieet wat meer verrijkt eten te kunnen eten.
Ook toch maar weer bloedtesten op van alles en nog wat maar voornamelijk voor coeliakie, dat zou namelijk een heleboel kunnen verklaren.
We hopen zo dat het niet zo is, hij mag al zo weinig eten en als dan ook nog de gluten er van gaan dan blijft er bar weinig meer over.
We wachten het maar even af................

vrijdag 14 juni 2013

Keuze's maken is moeilijk.

Sinds ik de definitieve diagnose hoorde van mijn orthopeed wordt de pijn in mijn heup met de week erger.
Waar ik eerst redelijk profijt had van de buprenorfine en de arcoxia is het nu maar werkzaam meer voor een paar uurtjes.
In die paar uurtjes moet ik dan alles plannen omdat het de rest van de dag eigenlijk onmogelijk is geworden.
Mijn lichaam is aan het opgeven, die geeft heel duidelijk aan dat er iets moet gebeuren maar mijn hoofd heeft daar nog moeite mee.
Maak ik de nu de keuze dat ik geopereed wil worden dan betekent het dat ik wordt  geholpen rondom de zomervakantie.
Dan zouden we niet naar de camping kunnen en zit ik 6 lange weken aan huis gebonden met 3 kinderen.
Ik weet het niet, ik weet werkelijk waar niet wat ik moet kiezen.
Het heeft allebei zijn voordelen maar zeer zeker ook nadelen.

Toch neigt mijn gevoel naar niet meer wachten, de rek is eruit.................

Vanavond probeerde ik wat te ontspannen, de pijn even los te laten en heerlijk naar wat muziek te luisteren.

Ik luisterde onder andere naar een van de nieuwere opwekkingsliederen.

Studiedag

Studiedag
Mam, wat gaan we doen op de studiedag van de juffen en meesters.
Ik had er eigenlijk nog niet eens bij stil gestaan.
Ze hoopte uiteraard op een dagje efteling, daar gaat immers de halve klas naar toe.
Ik brak er mijn hoofd nog eens over en dacht over wat dagjes uit na maar kwam tot de conclusie dat het buiten het feit om dat Roos haar zwemles zou missen het ook een enorme hap ik uit mijn maandelijks budget zou zijn.
Toen kwam er een uitnodiging voor een kinderfeestje voor oudste dochter, zij was degene die er naar gevraagd had.
Midden op de dag begint het en daardoor maakte ze automatische ook de keuze dan geen dagje uit te gaan.
Groot was de verontwaardiging bij onze middelste krullenbol, hij had toch geen feestje en geen zwemles?
Jammer dan vent, je komt hier niets te kort en wees maar tevreden met wat je hebt.
Er komen nog genoeg momenten dat je wel iets anders/leuks kan ondernemen.
Toch knaagt er iets aan mij, doe ik hem te kort?
Natuurlijk niet en ik moet er ook zeker niet aan twijffelen want onze kinderen hebben het hartstikke goed en ok er kan hier niet altijd een dagje uit gegaan worden maar ze hebben wel een moeder die altijd bij hun thuis is en dat is ook wat waard!