Het is opnieuw al weer een tijdje geleden dat ik wat op mijn blog neerzetten.
We hebben 6 heerlijke weken gehad op de camping, de kinderen hebben genoten van alle recreatie en aandacht die er voor hun was.
Jammer dat het weer niet iets beter was maar uit eindelijk heeft dat onze kampeerpret niet in de verdrukking gebracht want kamperen met minder weer is voor ons gezin in iedergeval goed te doen.
Nu zijn de scholen al weer 3 weken bezig, de kinderen hebben aardig hun draai gevonden op wat kleine strubbelingen na.
L heeft het nog steeds taai, niet in het leren zelf maar wel om haar plaatsje te verdedigen in de klas.
Soms maak ik me daar wel eens wat zorgen om, ze is nu eenmaal een van de jongste kinderen in de groep en ik merk dat ze het erg moeilijk vind dat sommige kinderen al een stukje verder zijn in hun ontwikkeling.
Niet zo zeer op het lichamelijk vlak maar wel op het geestelijke.
In haar veilige wereldje weet ze haar mondje goed te gebruiken, in de grote wereld is dat best nog wel eens moeilijk.
Met vallen en opstaan zal ze moeten leren om voor haar zelf op te komen, ze mag best zeggen wat ze er van vind en hoeft niet alles te slikken wat andere klasgenootjes zeggen.
Ik vind dat meiden soms maar gecompliceerd in elkaar steken, als ze hier alleen in huis zijn zonder de groep dan zijn het stuk voor stuk lieve aardige meiden.
Zodra er meerdere zijn dan wordt het een ander verhaal.
Ze willen niet voor elkaar onder doen, de ene heeft nog een grotere mond dan de andere.
Ik snap best dat ze daar moeite mee heeft, ook ik vind het lastig om met deze prepubers op een lijn te zitten.
Het toeval bestaat dat ik dit jaar een ploegje onder mijn hoede heb die van deze leeftijd zijn.
Ik ben benieuwd of ik dit leuk ga vinden.
